• Տ. Առնակ քհն. Հարությունյան

Այս հին արտահայտությունը, որ հետագայում միջազգային կիրառում ստացավ, կարելի՞ է զուգահեռել աստվածաշնչյան իրողությունների և ճշմարտության հետ: Սուրբգրային ինչ օրինակներ ունենք, որտեղ ակնհայտ երևում է, որ Աստված թույլ է տալիս, որ մեծամասնության ցանկությամբ լինի: Երբ է բազմության ձայնը համընկնում Աստծո կամքին և երբ՝ ոչ: Ինչպես անել, որ արդի հասարակական գործընթացներում աստվածային կամքով հասարակություններ ձևավորվեն և նրանց ձայնն Աստծո ձայնին համահունչ լինի:

• Հյուր՝ Տ. Առնակ քհն. Հարությունյան

Դժվար չէ՞  ապրել մի հեռանկարով, որ ցանկացած բան, ինչ անում ենք՝ վատ կամ լավ, մի օր հայտնի է դառնալու: Ինչու են մարդկային դատաստանները նախորդում աստվածային դատաստանին: Ինչը տրված չէ մարդուն դատել, այլ միայն Աստծուն: Մարդը բնույթով փառասեր և անձնասեր էակ է, սիրում է արածի գնահատականը ստանալ անմիջապես, և ահա պարզվում է, որ ամեն ինչ ծածուկ է պետք պահել, մինչև գա ծածկագետը և հայտնի դարձնի ամեն ծածուկ բան: Ինչպե՞ս համբերել:

• Հյուր՝ Տ. Առնակ քհն. Հարությունյան

Ով է մարդն Աստծո համար: Ինչու է Աստված նրան հիշում, հոգ տանում նրա մասին: Ինչու են ոմանք ասում, որ մարդն Աստծո չհաջողված նախագիծն է: Ինչու  Աստծո անգամ մարդանալը, խաչվելը, մեռնելն ու հարություն առնելը մարդկային կամարտահայտության մեջ մեծ հաշվով շատ բան չփոխեց, և ինչու են կանչվածները բազմաթիվ և ընտրվածները՝ սակավ:

• Հյուր՝ Տ. Ղազար քհն. Պետրոսյան

Ովքեր են փոքրերը քրիստոնեական եզրաբանությամբ. արդյո՞ք խոսքը միայն մանուկների մասին է: Ինչ հասկանալ գայթակղություն ասվածի տակ: Գայթակղեցնողները և գայթակղությունները միայն եկեղեցուց դո՞ւրս կարող են լինել, թե՞ նաև եկեղեցու ներսում:

• Հյուր՝ Տ. Առնակ քհն. Հարությունյան

Ինչի համար է համայնքը, մանավանդ  որ ընդունված է այսօր ասել, որ հավատը, դավանանքը յուրաքանչյուր մարդու անձնական գործն է: Ինչպես է համայնք հավաքվում: Համայնքի ներսում ինչպես են որոշվում, բարձրաձայնվում և լուծում ստանում առկա խնդիրները: Համայնքի ներսում առկա խնդիրներն արդյո՞ք ճիշտ է համայնքից դուրս տարածելը և համայնքից դուրս լուծումներ փնտրելը:

• Հյուր՝ Տ. Միքայել քհն. Նուրիջանյան

Ով է այդ ուրիշը, որի  ծառային դատելու իրավունքը չունենք: Արդյո՞ք այս միտքը միայն հոգևոր ընտանիքին չի վերաբերում, քրիստոնեական համայնքին, որտեղ կարող են լինել հավատի մեջ զորեղներ և տկարներ: Եվ ընդհանրապես ինչպիսին պիտի լինի տկարների և զորեղների հարաբերությունը:

• Հյուր՝ Տ. Սմբատ քհն. Սարգսյան

Ինչու է Աստված սեր: Ինչով են տարբերվում մարդկային և աստվածային սերերը: Եթե Աստված սեր է, ինչպես կարող է նաև դատավոր, դժոխքի մատնող և վրեժխնդիր լինել: Արդարադատությունն ու սերը արդյո՞ք հակոտնյաներ չեն: Երկնային արքայությունում արդյո՞ք սերը միակ գործառույթը չի լինելու այնտեղ բնակվողների համար: Ինչպես հասնել աստվածային սիրուն մարդկային տկար մարմնի մեջ:

• Հյուր՝ Տ. Սմբատ քհն. Սարգսյան

Ինչու է այդքան հեշտ դիմացինին դատելը, չներելը, չհամբերելը, չհանդուրժելը, իսկ դրանց հակառակ գործողությունները մեծ զրկանքների և հոգևոր ճգնությունների արդյունքում են հաճախ ձեռք բերվում: Շատերն առավել վախենում են շրջապատի դատաստանից, քան Աստծո: Ինչո՞ւ: Մյուս կողմից էլ՝ մենք վախենում են մարդուն ցույց տալ նրա սխալը՝ ասելով, թե՝ ես ո՞վ եմ, որ դատեմ նրան: Սա մեզ մյուս ծայրահեղության մեջ չի՞ գցում արդյոք:

• Հյուր՝ Տ. Միքայել քհն. Նուրիջանյան

Որպեսզի հասկանանք, թե որտեղ է Եկեղեցին և որտեղ պիտի լինի, թերևս նախ պետք է հարցնել՝ ինչ է կամ ովքեր են Եկեղեցին: Ինչու են հիմնականում այս հարցը տալիս մարդիկ, ովքեր եկեղեցի չեն հաճախում, չկան համայնքային կյանքում, պատարագներին անտեղյակ և անմասնակից են: Ինչու են հենց նրանք քննադատում Եկեղեցուն: Որտեղ է իրականում Եկեղեցին, և որտեղ պետք չէ նրան փնտրել:

• Հյուր՝ Տ. Նշան քհն. Ալավերդյան

Ինչու է միասեռականության ախտը Սուրբ Գիրքը դասում անբնական կրքերի շարքը: Ինչու են այսօր շատ բողոքական հարանվանություններ այլ կերպ մեկնաբանում սոդոմգոմորյան պատմությունը՝ իր պատճառահետևանքային կապերով: Ինչու է քրիստոնեական քաղաքակրթության հիմքի վրա խարսխված արևմտյան աշխարհն այսօր գրկաբաց ընդունում և որպես մարդու կամընտրություն ամրագրում միասեռականությունը: Ինչպես ապրել և երեխաներ մեծացնել այսպիսի իրավունքներ ամրագրող աշխարհում:

• Հյուր՝ Տ. Սմբատ քհն. Սարգսյան

Ինչու Հոգեգալուստը  եղավ Տիրոջ համբարձումից հետո, և ինչու Տերը նախապես տեղեկացրեց այդ մասին: Սուրբ Հոգին ինչպե՞ս հեղվեց։ Արդյո՞ք միայն առաքյալների վրա հեղվեց, և ի՞նչ տվեց Սուրբ Հոգու հեղումը նրանց:

• Հյուր՝ Տ. Սմբատ քհն. Սարգսյան

Ինչու Հոգեգալուստը  եղավ Տիրոջ համբարձումից հետո, և ինչու Տերը նախապես տեղեկացրեց այդ մասին: Սուրբ Հոգին ինչպե՞ս հեղվեց։ Արդյո՞ք միայն առաքյալների վրա հեղվեց, և ի՞նչ տվեց Սուրբ Հոգու հեղումը նրանց:

• Տ. Սմբատ քհն. Սարգսյան

Հոգևոր կյանքով ապրող մարդը ո՞վ է: Ի՞նչն է կարևոր հոգևոր կյանքում: Ի՞նչն է կորցնում իր կարևորությունը հոգևոր ակնոցով:  Ի՞նչն է կարևորում մարդը  կյանքում Աստծուն չգտած վիճակում և գտնելուց հետո: Ինչպե՞ս զանազանել կարևորն անկարևորից:

• Հյուր՝ Տ. Ղազար քհն. Պետրոսյան

Հայտնի միտք է՝ ամեն բան չէ, որ տեղի է ունենում Աստծո կամքով, բայց ամեն ինչ տեղի է ունենում Նրա թույլտվությամբ: Ինչպե՞ս հասկանալ սա, և արդյո՞ք թույլտվությունը կամքին հետևող գործողություն  չէ: Ինչպե՞ս ճանաչել Տիրոջ օրհնյալ կամքը, որ համակ բարին է,  և թույլատու կամքը, որ կարող է գործել մարդու ազատ կամքը հարգելու հետևանքով:

• Հյուր՝ Տ. Տաճատ ավ. քհն. Դավիդյան

Ինչ է տալիս արտաքին խաղաղությունն աշխարհին, և արդյո՞ք այն բավարար է: Ինչով են տարբերվում ներքին և արտաքին խաղաղությունները: Ինչու Քրիստոսը կոչվեց խաղաղության իշխան, իսկ սատանան՝ այս աշխարհի իշխան: Արդյո՞ք դա նշանակում է, որ այս աշխարհի իշխանի տիրույթում չի կարող լինել ճշմարիտ խաղաղություն: Գիտենք՝ պատերազմներն ինչ արժեն և ինչ գին ենք վճարում դրանց դիմաց, իսկ ինչ գին ունի խաղաղությունը:

• Հյուր՝ Խաչիկ դպիր Վարդանյան

Մի կողմից մեր Տերն ասում է. «Ինձ մոտ եկեք, բոլոր հոգնածներդ, բեռնավորածներդ, և Ես ձեզ հանգիստ կտամ», մյուս կողմից ասում է՝ «Իմ լուծը ձեզ վրա վերցրեք»: Ինչպե՞ս հասկանալ: Ի՞նչ խորհուրդ  ունեն այստեղ «լուծ» և «բեռ» բառերը: Ինչպե՞ս լծակցել և բեռնակցել  Քրիստոսին:

• Հյուր՝ Կարեն դպիր Հովսեփյան

Բանն ինչո՞ւ է որոշ բնագրերում Խոսք ներկայացվում, որոշներում՝ Լոգոս: Ինչպե՞ս հասկանալ Սկիզբը, եթե խոսքն Անսկիզբի և Անստեղծի մասին է: Ինչպե՞ս ապրել Տիրոջ Խոսքի մեջ կամ Բանն Աստծո մեջ:

Մեզանից յուրաքանչյուրի կյանքում անշուշտ եղել են դեպքեր, որոնք հրաշքի պես են եղել: Բայց դա պայման չի եղել, որ բոլորը հավատան Աստծո գոյությանը և դառնան դեպի Տերը: Ինչպես կարող են տարբեր առիթներն ու հանգամանքները հանգեցնել նույն Աստծուն պաշտելուն: Աստծուն գտած մարդու կյանքն ինչպես է տարբերվում չգտածի կյանքից: 

• Տ. Տաճատ ավ. քհն. Դավիդյան

• Տ. Տաճատ ավ. քհն. Դավիդյան

Ինչու Հիսուսն այդքան կարևորեց Պետրոսի դավանանքը։ Ինչու ասաց, որ մարմինն ու արյունը չէին կարող հայտնել դա, այլ միայն երկնային Հայրը: Մի կողմից Եսայու մարգարեության մեջ  Քրիստոսն է անվանվում «վեմ», մյուս կողմից Տերը Պետրոսին է «վեմ» կոչում, ինչպե՞ս հասկանալ: Արդյո՞ք յուրաքանչյուր քրիստոնյա չպիտի լինի նման մի վեմ, որի վրա կառուցվել և շարունակում է  կառուցվել Աստծո կենդանի եկեղեցին՝ հաղթանակած և մարտնչող:

• Տ. Միքայել քհն. Նուրիջանյան

Մենք ամեն օր բառեր ենք արտաբերում, բայց մեր խոսքերից քանի՞սն են օրվա մեջ առնչվում հավիտենականին, անանցին: Ինչու ենք մենք այդքան ամուր կապված այսպահայինին, անցողիկին:  Իրականում կարո՞ղ է արժեք համարվել մի բան, ինչը հավիտյանի համար չէ, հավիտենական չէ: Մենք կարո՞ղ ենք մեր ամենօրյա փոքր քայլերի հերթագայության մեջ հավիտենական արժեքներ ստեղծել:

• Հյուր՝ Տ. Տաճատ քհն. Դավիդյան

Ինչու, մի կողմից, Տերն ասում է, թե ովքեր են Իր իսկական եղբայրներն ու քույրերը, մյուս կողմից էլ սահմանում, որ իր մերձավորներին Նրանից ավելի սիրողը Նրան արժանի չէ: Իսկ հնարավո՞ր է, որ այդ խոսքը վերաբերում է միայնակյացներին, ճգնավորներին: Իսկ գուցե խոսքը մեր կապվածությունների՞ մասին է: Իսկ սիրելու ավել կամ պակասը ո՞րն է, սերն արդյո՞ք չափով է լինում:

• Հյուր՝ Տ. Նշան քհն. Ալավերդյան

Ինչ տվեց աշխարհին Քրիստոսի հարության փաստը: Արդյո՞ք ճշմարիտ քրիստոնյաները հենց այդ հարության պտուղները չեն: Մեր ամենօրյա մահկանացու կյանքում ինչպես կարող ենք օգտվել Տիրոջ հարության պտուղներից: Իսկ ո՛ր դեպքում հարությունը՝ որպես հավիտենական կյանքի անցաթուղթ, կշրջանցի մարդուն:

• Հյուր՝ Տ. Հովսեփ քհն. Սարգսյան

Ինչպես ճանաչել փոքրն ու մեծը, և ինչ է փոքրի մեջ հավատարմությունը: Փոքր մարդու թեման դեռ անցած դարասկզբից  է քննարկվում: Ժամանակակից մարդն իր անելիքների մեջ շատ ավելի է փոքրացել։ Այսօր արդեն խոսում են ոչ թե անհատների, այլ հասարակական խմբերի գործոնի մասին: Փոքր քայլերի արվեստը հենց ժամանակակից մարդու խնդիրը չէ՞ առավել չափով: Ինչպես հարատևել փոքրին հավատարիմ լինելու մեջ:

• Տ. Նշան քհն. Ալավերդյան

Ավագ շաբաթը, որ նաև «չարչարանաց շաբաթ» է ընդունված կոչել, լի է իրադարձություններով, որոնք իրենց լրումին են հասցնում մեր Տեր Հիսուս Քրիստոսի երկրային կյանքի տնօրինությունները: Այն ահավոր խորհուրդներով լի  շաբաթ է: Ի՞նչ հոգևոր դասեր պիտի քաղի իր համար քրիստոնյան այդ շաբաթվանից, որ լրումն է Մեծ պահքի և ավետիսը Հարության: